ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ.ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ


ΟΙ ΜΥΘΟΓΡΆΦΟΙ

Έμενα τότε στο πιο σκοτεινό διαμέρισμα
του ποιήματος – και για να μην παρεξηγηθώ –
εννοώ το παράξενο ποίημα
που δεν έγραψα ακόμα·
τα βράδια έρχονταν απρόσμενα,
οι φίλοι μου οι ταξιδεμένοι,
ανάμεσα σ’ αυτούς
κι ο Οδυσσέας.
Φορούσε πάντοτε ένα
ξεφτισμένο ένδυμα – δεν σκέφτηκα ποτέ μου
το γιατί – ριχνόταν λοιπόν
απογοητευμένος
σε μια πολυθρόνα κι άρχιζε να καπνίζει
με μανία το τσιγάρο του.
Γιατί να με βασανίζεις
τις νύχτες – μου έλεγε – μ’ αυτές τις φανταστικές
ιστορίες σου,
άσε επιτέλους να ζήσω κι
εγώ,
τη δική μου ζωή την αληθινή.
Όσο για μένα βέβαια, καθόλου δεν
τον άκουγα· σαν μαγεμένος του μιλούσα
για τον Τένισον, τον Τζόις, τον Καβάφη.
Μη με μπερδεύεις άλλο με τους μυθογράφους – μου
έλεγε –
αυτοί μου καταστρέψαν τη ζωή.